Deze column is gepubliceerd op 2 februari 2013 in het Parool
Afgelopen dinsdag praat Frits Wester op RTL met Jeroen Dijsselbloem, in het ‘Wekelijks gesprek me de minister van Financiën.’ Het gaat over Dijsselbloem’s nieuwe baan. Wester zegt: ‘Afgelopen week was uw eerste week als voorzitter van de Eurogroep. Hoe is dat bevallen?’ Een klassieker. Deze vraag is om twee redenen moeilijk te beantwoorden. In de eerste plaats: de periode. Van Dijsselbloem wordt verwacht, in één keer een hele week te overzien. Dat kan niemand. Ten tweede: Wester vraagt meteen naar het ‘Hoe.’ Een vraag naar een kwalificatie. Probleem: om op die vraag ‘Hoe is dat bevallen’ te kunnen reageren, moet Dijsselbloem eerst nog bedenken wat hij eigenlijk gedaan heeft, die week. De minister blokkeert, dus. Hij valt lang stil, en zegt met een excuserende glimlach: ‘Nou, prima…’ En zwijgt. Hij heeft even geen tekst. Wester zou hem nu kunnen helpen, door expliciet te vragen: ‘Wat bedoelt u met prima.’ Of: ‘Wat was er zoal prima.’ Door die vraag krijgt de ander gelegenheid om een concreet voorbeeld te geven. Anders blijft de kwalificatie nietszeggend. Wester echter trekt een ander spoor. Hij doet niets met het antwoord van Dijsselbloem, hij wil al verder: ‘En hoeveel tijd kost dat nou. Heeft u daar al een beetje een beeld van.’ De minister heeft het hierdoor extra lastig. In zijn geest waart nog die week rond, die om één of andere reden prima was. Maar waarom eigenlijk? En nu die nieuwe vraag naar het tijdsbeslag. Dus zegt hij: ‘Vraagt u me dat over een paar maanden nog eens.’ OK, Jeroen. Nu terug naar vraag een. De minister ziet alle dagen aan zich voorbijtrekken, maakt geen keuze, en komt niet verder dan: ‘De eerste week is vooral een week van verder contacten leggen, met mensen praten.’ Nietszeggend antwoord, door zijn vaagheid.
De kunst is, als geïnterviewde zo snel mogelijk een concreet voorbeeld te geven. Door in gedachten de vraag naar het ‘Hoe’ te vertalen in ‘Wat’: Met wie sprak ik waarover, waardoor die week ‘prima’ werd?